102 lata temu, 7 września 1919 r., nieopodal Solca Kujawskiego, w nieistniejącej już wsi Łażyn urodził się Czesław Jóźwiak, który niespełna 80 lat później został wyniesiony na ołtarze przez papieża Jan Paweł II jako jeden ze 108 męczenników okresu II wojny światowej. Nasza wystawa ma na celu przybliżenie mieszkańcom Solca sylwetki tego niezwykłego młodego człowieka.

MŁODOŚĆ
Czesław Jóźwiak urodził się w rodzinie Leona i Marii z Iwińskich. 20 września 1919 r. został ochrzczony przez księdza Jana Kleina w soleckim kościele pw. Św. Stanisława. Jego ojciec był powstańcem wielkopolskim, a w okresie międzywojennym funkcjonariuszem policji. W 1931 r. rodzina przeprowadziła się do Poznania. Tam Czesław związał się ze środowiskiem oratorium salezjańskiego przy ulicy Wronieckiej, tam poznał swoich przyjaciół.

WOJNA
Po wybuchu II wojny światowej Czesław Jóźwiak wziął udział w Wojnie Obronnej, a po powrocie do Poznania zaangażował się w działalność konspiracyjną w ramach Narodowej Organizacji Bojowej. Za jego przykładem poszli też czterej przyjaciele z oratorium salezjańskiego.

MĘCZEŃSTWO I WYNIESIENIE NA OŁTARZE
Wszyscy oni zostali resztowani we wrześniu 1940 r. i wspólnie przeszli gehennę brutalnego śledztwa w więzieniach w Poznaniu, Wronkach, Berlinie, Zwickau i Dreźnie – gdzie zostali straceni tego samego dnia – 24 sierpnia 1942 r. Pełna wiary i zaufania Bogu postawa w obliczu zbliżającej się śmierci, sprawiła, iż cała Piątka została włączona do procesu beatyfikacyjnego 108 męczenników okresu II wojny światowej, którzy zostali wyniesieni na ołtarze przez papieża Jana Pawła II podczas jego VII pielgrzymki do Polski – 13 czerwca 1999 r.